पद १

यदि परमेश्‍वरद्वारा सिद्ध पारिन चाहन्छौ भने,

बाटोमा अघि बढेर मात्र हुँदैन

न आफूलाई समर्पित गरेर हुन्छ।

उहाँद्वारा सिद्ध पारिन तिमीसँग धेरै कुरा हुनुपर्छ।

दु:खको सामना गर्दा देहको चिन्ता नगर्न,

उहाँ विरुद्ध गुनासो नगर्न सक्नुपर्छ।

उहाँले आफैलाई लुकाउनुहुँदा, पछ्याउने विश्‍वास हुनुपर्छ।

आफ्नो प्रेमलाई मर्न दिनु हुँदैन, कायम राख्नुपर्छ।

कोरस

उहाँद्वारा प्रयोग हुन र सिद्ध पारिन चाहन्छौ भने,

तिमीमा सबै कुरा हुनुपर्छ:

दु:ख भोग्ने इच्छा, विश्‍वास, सहनशीलता,

आज्ञापालन र उहाँको कामको अनुभव,

उहाँको इच्छा र दु:ख बुझ्ने क्षमता।

तिमीले अनुभव गर्ने हरेक शोधनमा

तिम्रो विश्‍वास र प्रेम चाहिन्छ।

पद २

उहाँले जे गर्नुभएपनि तिमीले उहाँको योजना स्वीकार्नु पर्छ,

उहाँ विरुद्ध गुनासो गर्नुअघि आफ्नै देहलाई सराप।

जाँचमा उहाँलाई खुशी बनाऊ,

तिमी रोए वा तिमीले माया गर्ने कुरा गुमाएपनि;

यो हो साँचो प्रेम र विश्‍वास।

तिम्रो कद जे भएपनि, तिम्रो विश्‍वास साँचो हुनुपर्छ,

दु:ख भोग्ने र देहलाई त्याग्ने इच्छा हुनुपर्छ।

उहाँको इच्छालाई सन्तुष्ट गर्न तिमी गुमाउन

र दु:ख भोग्न तयार हुनुपर्छ।

ब्रिज

विगतमा उहाँलाई सन्तुष्ट गर्न नसकेकोमा

पछुतो गर्ने एउटा हृदय हुनुपर्छ।

सिद्ध पारिन तिमीमा केही कमी हुनुहुँदैन।

कमी भएमा तिमी सिद्ध पारिन सकिदैनौ।

कोरस

उहाँद्वारा प्रयोग हुन र सिद्ध पारिन चाहन्छौ भने,

तिमीमा सबै कुरा हुनुपर्छ:

दु:ख भोग्ने इच्छा, विश्‍वास, सहनशीलता,

आज्ञापालन र उहाँको कामको अनुभव,

उहाँको इच्छा र दु:ख बुझ्ने क्षमता।

तिमीले अनुभव गर्ने हरेक शोधनमा

तिम्रो विश्‍वास र प्रेम चाहिन्छ।

—वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। “सिद्ध बनाइनुपर्नेहरू शोधनको प्रक्रियाबाट भएर जानैपर्छ” बाट परिमार्जित