पद १

परमेश्‍वर चाहनुहुन्थ्यो कि मानिस उहाँको नजिक

आऊन्, परिवार बनून्, टाढा नबसून्।

त्यसैले पुनरुत्थान पछि,

येशू देहमा देखा पर्नुभयो, मानिससँग खानपान गर्नुभयो।

पूर्व कोरस १

मानिसलाई परिवार झैँ हेर्नुहुन्छ,

तिनको सबभन्दा प्रिय व्यक्ति हुन चाहनुहुन्छ।

यसरी तिनलाई पाउन सक्नुहुन्छ

र मानिसले उहाँलाई प्रेम, आराधना गर्न सक्छ।

कोरस १

पुनरुत्थान पछि येशूले भन्नुभएको र

गर्नुभएको कुरामा निकै विचार गरिएको थियो।

यो उहाँको मानिसप्रति प्रेम र उहाँ देहमा हुँदा,

मानिससँगको गहन सम्बन्धको पर्बाहले भरिएको थियो।

यो उहाँ देहमा हुनुहुँदा, अनुयायीहरूसँग

खाँदा र जिउँदाका

दिनको तृष्णाले भरिएको थियो।

पद २

कहिल्यै मानिसले उहाँबाट टाढा भएको महसुस गरून्

वा उहाँबाट टाढा होऊन् भन्ने चाहनुभएन।

पुनरुत्थान पछि येशू, मानिसको घनिष्ठ प्रभु हुनुहुन्न वा

तिनले देख्न वा पुग्न नसक्ने पिताकहाँ

फर्कनुभयो, वा उहाँ र मानिसबीच

हैसियतमा फरक छ भन्‍ने

महसुस गराउन चाहनुभएन।

पूर्व कोरस २

जब उहाँ पछ्याउन चाहने तर उहाँसँग

दूरी राख्ने मानिस देख्नुहुन्छ,

उहाँलाई दुःख हुन्छ कारण तिनका हृदय

टाढा र पाउन गाह्रो छन्।

कोरस २

येशूको सब कामले मानिसलाई प्रभु

नबद्लिनु भएको महसुस गरायो।

क्रूसमा टांगिनु भएपनि, पुनरुत्थान हुनुभयो,

तिनलाई छोड्नुभएकै थिएन।

मानिसमाझ फर्कनुभएको थियो।

उहाँबारे केही बदलिएको थिएन।

मानिसलाई नजिक महसुस गर्ने र

उहाँ फेरि पाउने तुल्याउनुभयो।

तिनले बडो चैनका साथ, हरेक पाप क्षमा गर्न सक्ने

मानिसको पुत्रमा भर परे।

बिना हिचकिचाहट येशूलाई प्रार्थना गरे,

उहाँको अनुग्रह, आशिष्, शान्ति,

हर्ष, हेरचाह, र सुरक्षा प्राप्त गर्न।

—वचन, खण्ड २। परमेश्‍वरलाई चिन्‍ने विषयमा। “परमेश्‍वरको काम, परमेश्‍वरको स्वभाव र परमेश्‍वर स्वयम् ३” बाट परिमार्जित