परमेश्‍वरसँगको तेरो सम्बन्ध सामान्य भएपछि मात्रै

तँ उहाँबाट सिद्ध बनाइन योग्य हुन्छस्,

त्यसपछि मात्रै परमेश्‍वरको निराकरण, काँटछाँट, ताडना र शोधनले

तँमा तोकिएका प्रभाव हासिल गर्न सक्छ।

यसो भन्नुको अर्थ, यदि मानवजातिले परमेश्‍वरलाई तिनीहरूको हृदयमा राख्न सक्षम भएमा

र व्यक्तिगत लाभको खोजी नगरेमा

वा तिनीहरूको आफ्नै भविष्य वा तिनीहरूको देहको बारेमा नसोचेमा,

बरु त्यसको सट्टा जीवनमा प्रवेश गर्ने भारलाई बोकेमा,

सत्यको खोजी गर्ने सक्दो प्रयास गरेमा, र परमेश्‍वरको कार्यमा समर्पित भएमा—

यदि तैँले यसो गर्न सकेमा, तैँले अघि बढाउने लक्ष्यहरू सही हुनेछन्,

र परमेश्‍वरसँगको तेरो सम्बन्ध सामान्य बन्नेछ।

परमेश्‍वरसँगको सम्बन्धलाई सही बनाउनुलाई

आत्मिक यात्रामा प्रवेश गर्ने पहिलो कदम भन्न सकिन्छ।

मानिसको नियति परमेश्‍वरको हातमा रहेको र परमेश्‍वरले पूर्वनिर्धारण गर्नुभएको भए तापनि,

र मानिसले परिवर्तन गर्न नसक्ने भए तापनि,

तँ परमेश्‍वरबाट सिद्ध बनाइने वा उहाँबाट प्राप्‍त गरिने कुरा

परमेश्‍वरसँग तेरो सम्बन्ध सामान्य छ वा छैन भन्ने कुरामा निर्भर रहन्छ।

तेरा केही भागहरू कमजोर वा अवज्ञाकारी हुन सक्छन्—

तर तेरो दृष्टिकोण र तेरो अभिप्राय सही हुँदासम्म,

र परमेश्‍वरसँगको तेरो सम्बन्ध सही र सामान्य हुँदासम्म,

तँ परमेश्‍वरबाट सिद्ध पारिन योग्य हुन्छस्।

यदि परमेश्‍वरसँगको तेरो सम्बन्ध सही छैन भने,

र तँ देह वा तेरो परिवारको निम्ति काम गर्छस् भने,

तैँले जतिसुकै कडा मेहनत गरे पनि, त्यो सबै व्यर्थ हुनेछ।

यदि परमेश्‍वरसँगको तेरो सम्बन्ध सामान्य छ भने,

अन्य सबै कुरा आफैँ मिलेर आउँछ।

परमेश्‍वरले अरू केही कुरा पनि हेर्नुहुन्न,

परमेश्‍वरप्रतिको तेरो दृष्टिकोण सही छ वा छैन भनेर मात्र हेर्नुहुन्छ:

तँ कसलाई विश्‍वास गर्छस्, तँ कसको लागि विश्‍वास गर्छस्, र तँ किन विश्‍वास गर्छस्।

यदि तैँले अवस्थालाई स्पष्ट रूपमा देख्न

र तेरो दृष्टिकोणलाई राम्रो स्वभावसहित अभ्यास गर्न सक्छस् भने,

तैँले तेरो जीवनमा प्रगति गर्न सक्छस्,

र सही मार्गमा तेरो प्रवेशको प्रत्याभूतिसमेत हुनेछ।

— “थुमालाई पछ्याउनुहोस् र नयाँ गीतहरू गाउनुहोस्” बाट