१

परमेश्‍वरले आफैलाई एउटा निश्चित बिन्दुसम्म विनम्र तुल्याउनु हुँदा मात्र, भन्नुको मतलब, परमेश्‍वर देह बन्नुहुँदा मात्र, मानिस उहाँसँग घनिष्ठ र विश्‍वासपात्र हुन सक्छ। परमेश्‍वर आत्मा हुनुहुन्छ: मानिसहरू कसरी यस आत्मासँग घनिष्ठ हुन योग्य हुन सक्छन् जो यति उच्च र बुझ्न नसकिने हुनुहुन्छ? जब परमेश्‍वरका आत्मा देहमा अवतरण गर्नुहुन्छ, र बाहिरी स्वरूपमा मानिसजस्तै सृजित प्राणी बन्नुहुन्छ, तब मात्र मानिसहरूले उहाँका अभिप्राय बुझ्न सक्छन्‌ र व्यावहारिक रूपमा उहाँद्वारा प्राप्त गरिन सक्छन्।

२

परमेश्‍वर देहमा बोल्नुहुन्छ र कार्य गर्नुहुन्छ, मानिस जातिको सुख, दुःख, र सङ्कष्टहरू सँगै अनुभव गर्नुहुन्छ, मानवजाति कै संसारमा जिउनुहुन्छ, मानवजातिको सुरक्षा गर्नुहुन्छ, र तिनीहरूलाई मार्गदर्शन गर्नुहुन्छ, र यसद्वारा उहाँले मानिसहरूलाई शुद्ध पार्नुहुन्छ र तिनीहरूलाई उहाँको मुक्ति र उहाँको आशिष् प्राप्त गर्न दिनुहुन्छ। जब मानिसहरूले यी कुराहरू प्राप्त गरेर साँच्चै परमेश्‍वरका अभिप्राय बुझ्छन्‌, तब मात्र तिनीहरू परमेश्‍वरसँग घनिष्ठ हुन सक्‍नेछन्‌। केवल यो व्यावहारिक छ। यदि परमेश्‍वर मानिसहरूको निम्ति अदृश्य र अमूर्त हुनुभएको भए, तिनीहरू कसरी उहाँसँग घनिष्ठ हुन सक्थे होलान्‌? के यो खोक्रो सिद्धान्त होइन र?

—वचन, खण्ड १। परमेश्‍वरको देखापराइ र काम। परमेश्‍वर र उहाँको कार्यलाई चिन्नेहरूले मात्र परमेश्‍वरलाई सन्तुष्ट पार्न सक्छन्‌