झाओ झिगाङ स्थानीय मण्डलीमा एक एल्डर हुन्। धेरै इसाईहरूजस्तै, प्रभुको विश्वासीका रूपमा उनको सबैभन्दा ठूलो आशा जीवितै उठाइ लगिनु, प्रभुसँग भेट्नु र उहाँसँग शासन गर्नु हो। सन् १९९९ मा, मण्डली अगुवाले “सन् २,००० मा प्रभु फेरि आउनुहुनेछ, र उहाँका विश्वासीहरू जीवितै उठाइ लगिनेछन्,” भन्ने सन्देश जारी गरेपछि, उनी पहिलेभन्दा पनि धेरै उत्साहित र जोसिलो भए। आस्था र आत्मविश्वासले भरिएर, उनले भविष्यलाई आशा र अपेक्षासहित हेरे…। तर, सन् २,००० आएर बितिसकेपछि, उनको आशा सबै व्यर्थ भयो। उनको सम्प्रदायमा अभूतपूर्व आस्थाको सङ्कट उत्पन्न भयो, र उनी आफूले सही मार्ग चुनेको हो कि होइन भनेर सोच्न बाध्य भए।

सर्वशक्तिमान् परमेश्वरको राज्यको अवतरणको सुसमाचार उनको सम्प्रदायभरि फैलिएपछि, झाओ झिगाङ र उनका सहकर्मीहरूको एउटा समूहले सर्वशक्तिमान् परमेश्वरको मण्डलीका प्रचारकहरूसँग गहन छलफल र बहस गरे। यी छलफलहरू उनीहरूले आफ्नो सम्प्रदायभित्र धेरै वर्षदेखि कायम राख्दै आएका विश्वासहरूको वरिपरि केन्द्रित थिए…। अन्ततः, झाओ झिगाङले उनीहरूलाई धार्मिक ख्रीष्टविरोधीहरूले बहकाएर अन्योलमा पारेका रहेछन् भन्ने स्पष्ट रूपमा देखे। उनले सत्यतालाई छिट्टै चिने र सर्वशक्तिमान् परमेश्वरको कामलाई स्वीकार गरे। अन्ततः उनी परमेश्वरको सिंहासनअघि उठाइ लगिए, जहाँ उनले दुःख प्रकट नगरी रहन सकेनन्, “मेरो उठाइ लगिने मौका वास्तवमै खतरामा थियो!”