पद १

येशूले भन्नुभयो कि

अनुग्रहको युगमा यहोवाको काम पछि परेको थियो।

येशूको काम पनि पछि परेको छ भनी परमेश्‍वर आज भन्नुहुन्छ।

व्यवस्थाको युग मात्र भई

अनुग्रहको युग कहिल्यै नभइदिएको भए

येशू क्रूसमा टाँगिनुहुने थिएन

र उहाँले मानवलाई छुटकारा दिन सक्नुहुने थिएन।

कोरस

परमेश्‍वर एउटै काम दोहोर्याउनुहुन्न, उहाँको काम सधैँ परिवर्तन भइरहन्छ।

जसरी उहाँ तिमीसँग नयाँ वचन बोल्नुहुन्छ

र हरेक दिन नयाँ काम गर्नुहुन्छ।

उहाँले गर्नुहुने काम यही हो

र मुख्य शब्दहरू हुन्

“नयाँ” र “आश्चर्यजनक”।

पद २

व्यवस्थाको युग मात्रै भइदिएको भए

के मानव आजको दिनसम्म विकसित हुन सक्थ्यो?

इतिहास रोकिन्न; अगाडि बढ्छ।

के यो उहाँको कामको प्राकृतिक नियम होइन र?

के यो ब्रह्माण्डमा उहाँको मानिसको व्यवस्थापनको एक चित्रण होइन?

र उहाँको इच्छा लगातार परिवर्तन हुन्छ;

इतिहास अघि बढ्छ, र उहाँको काम पनि।

ब्रिज

उहाँले ६ हजार वर्ष सम्म एउटै काम गरिराख्नुहुन्न,

उहाँ पुरानो हुनुहुन्न, सधैँ नयाँ हुनुहुन्छ।

एकपटक क्रूसमा टाँगिएपछि,

के उहाँले यो काम सधैँ गरिराख्न सक्नुहुन्थ्यो?

दोस्रो पटक पनि क्रुसमा टाँगिने?

यो एक बेतुका मानिसको धारणा मात्रै हो।

पद ३

“परमेश्‍वर अपरिवर्तनीय हुनुहुन्छ र सधैँ परमेश्‍वर रहनुहुन्छ”;

यो भनाइ वास्तवमै सत्य हो।

उहाँको सार परिवर्तन हुँदैन,

उहाँ कहिले शैतान हुन सक्नुहुन्न।

तर यसले उहाँको काम, उहाँको सार झैँ अपरिवर्तनीय छ भनी देखाउदैन।

तिमी कसरी भन्न सक्छौ कि उहाँ सधैँ नयाँ हुनुहुन्छ

यदि उहाँ अपरिवर्तनीय हुनुहुन्छ भन्छौ भने?

कोरस

परमेश्‍वर एउटै काम दोहोर्याउनुहुन्न, उहाँको काम सधैँ परिवर्तन भइरहन्छ।

जसरी उहाँ तिमीसँग नयाँ वचन बोल्नुहुन्छ

र हरेक दिन नयाँ काम गर्नुहुन्छ।

उहाँले गर्नुहुने काम यही हो

र मुख्य शब्दहरू हुन्

“नयाँ” र “आश्चर्यजनक”।

अन्त्य

उहाँको काम सधैँ फैलिरहन्छ र बदलिरहन्छ।

सधैँ प्रकट हुने उहाँको इच्छा, मानिसलाई ज्ञात गराइन्छ।

— “थुमालाई पछ्याउनुहोस् र नयाँ गीतहरू गाउनुहोस्” बाट