परमेश्‍वर धर्मी, प्रतापी, वा क्रोधी जेसुकै हुनुभए पनि,

उहाँले मानवजातिको मुक्तिको निम्ति गर्नुहुने सबै काम प्रेमबाट आएका हुन्।

परमेश्‍वर किन देह बन्‍नुभयो?

मानवजातिलाई मुक्ति दिनको लागि उहाँले कुनै पनि

कसर बाँकी राख्‍नुहुन्न भनेर पहिले नै भनिसकिएको छ;

त्यसकारण, उहाँको देहधारण उहाँको प्रेमको सम्पूर्णताले भरिएको छ,

जसले तिमीहरूलाई परमेश्‍वरविरुद्ध मानिसले गरेको अवज्ञाको चरमतालाई देखाउँछ,

र परिस्थिति सुधार गर्नै नसकिने अवस्थामा छ।

उहाँसँग देह बनेर आफूलाई मानवजातिप्रति समर्पित गर्नेबाहेक कुनै विकल्प थिएन।

परमेश्‍वरले आफ्‍नो सारा प्रेम प्रदान गर्नुहुन्छ।

परमेश्‍वरले आफ्‍नो सारा प्रेम प्रदान गर्नुहुन्छ।

यदि उहाँले मानवजातिलाई प्रेम नगर्नुभएको भए, उहाँ देह बन्‍नुहुनेथिएन;

बरु, उहाँले स्वर्गबाट चट्याङ्ग प्रहार गर्नुनुहुनेथियो,

र सीधै आफ्‍नो प्रताप र क्रोध बर्साएर मानिसलाई भूँइमा ढाल्‍नुहुनेथियो।

परमेश्‍वरले सारा प्रयास लगाएर देह बन्‍नुपर्ने कुनै आवश्यकता हुनेथिएन;

उहाँले त्यति ठूलो मूल्य चुकाउनुपर्ने वा त्यति चरम अपमान सहनुपर्ने आवश्यकता हुनेथिएन।

यो स्पष्ट उदाहरण हो।

उहाँले बरु मानिसहरूलाई मुक्ति दिनको लागि पीडा, अपमान, त्याग, र सतावट भोग्‍नुहुन्छ;

त्यस्तो शत्रुवत् वातावरणको बाबजुत पनि, उहाँले तिनीहरूलाई मुक्ति दिनुहुन्छ।

के त्योभन्दा ठूलो प्रेम अरू केही हुन सक्छ?

— “थुमालाई पछ्याउनुहोस् र नयाँ गीतहरू गाउनुहोस्” बाट