पद १

देहधारी परमेश्‍वरलाई मानिसको सार थाहा छ,

मानिसले गर्ने सबैकुरा प्रकट गर्नुहुन्छ,

प्राय मानिसको भ्रष्ट स्वभाव

र विद्रोही आचरण।

सांसारिकहरूसँग बाँच्नुहुन्न तर,

उहाँलाई तिनको प्रकृति, भ्रष्टता थाहा छ।

कोरस १

यो हो उहाँको अस्तित्व।

संसारसँग व्यवहार नगर्नुभएपनि,

त्यसमा संलग्न हुन उहाँलाई सबै नियम थाहा छ।

किनकि उहाँ मानवजाति र तिनको,

प्रकृति पूरा बुझ्नुहुन्छ।

पद २

उहाँलाई आत्माको विगतको

र आजको कामबारे थाहा छ,

जुन मानिसको आँखाले देख्न,

र कानले सुन्न सक्तैन।

यसले देखाउँछ आश्चर्य, मानिसले बुझ्न नसक्ने,

र बुद्धि, जुन दर्शन होइन।

कोरस २

यो हो उहाँको अस्तित्व,

मानिसको लागि प्रकट र अप्रकट दुवै।

उहाँको अभिव्यक्ति असाधारण मानिसको नभई,

आत्माको अन्तर्निहित अस्तित्व

र गुणहरूको हो।

पद ३

उहाँले संसारको यात्रा नगर्नुभएपनि,

त्यसबारे सबै जान्नुहुन्छ।

ज्ञान, अन्तर्दृष्टि नभएकासँग भेट्नुभएपनि,

उहाँका वचन महान मानवभन्दा माथि छन्।

उहाँ मूर्ख र बोधोबीच बाँच्नुहुन्छ,

जो मानव तरिका र कसरी बाँच्ने भनेर जान्दैनन्।

ब्रिज

तर उहाँ तिनको तुच्छता र नीचता देखाउँदै,

तिनलाई उचित मानवत्व जिउन भन्न सक्नुहुन्छ।

कोरस ३

यो हो उहाँको अस्तित्व,

देह र रगतले बनेकाहरूको भन्दा उच्च।

मानवको खुलासा र न्याय गर्नु उहाँको अनुभवबाट होइन;

मानवको अनाज्ञाकारिता जान्नुभई, घृणा गर्नुभई,

उनीहरूको अधर्म प्रकट गर्नुहुन्छ।

अन्त्य

उहाँले गर्ने कामले मानवप्रति

उहाँको स्वभाव र अस्तित्व प्रकट गर्छ।

ख्रीष्ट बाहेक कुनै देहले यस्तो काम गर्न सक्तैन।

— “थुमालाई पछ्याउनुहोस् र नयाँ गीतहरू गाउनुहोस्” बाट