उनी भक्त इसाई हुन्‌, जसले वर्षौंदेखि परमेश्‍वरमा विश्‍वास गरेकी छिन्‌ र इमानदारीसाथ आफैलाई अर्पण गरेकी छिन्‌। तर दुई वर्षअघि उनलाई स्तन क्यान्सर भएको पत्ता लाग्यो। उनी यसलाई स्वीकार गर्न सक्दिनन्। आफूले पीडा भोगेको र आफ्नो कर्तव्य पूरा गर्दा मूल्य चुकाएकोले गर्दा परमेश्‍वरले उनको देखभाल र सुरक्षा गर्नुपर्छ भनेर उनले विश्‍वास गर्छिन्। आफूलाई कसरी क्यान्सर लाग्यो भनेर उनले बुझ्नै सक्दिनन्‌। उनको हृदय गलत बुझाइ र दोषले भरिन्छ अनि उनी पीडाले परिन्‌। परमेश्‍वरका वचनहरू पढेर, उनले विश्‍वासमा आशिषहरूको पछि लाग्नु पछाडिका आफ्ना गलत दृष्टिकोणहरूबारे केही बुझ्छिन् र उनी परमेश्‍वरको शासन र प्रबन्धहरूप्रति समर्पित हुन इच्छुक हुन्छिन्‌। केही समयको उपचारपछि उनको अवस्था सुध्रिन थाल्छ तर दुःखको कुरा, अन्तिम केमोपछि अझै एउटा शल्यक्रिया गर्नुपर्ने कुरा उनलाई बताइन्छ। उनी फेरि दुःखमा डुब्छिन्‌। कसरी परमेश्‍वरका वचनहरूको न्याय, प्रकटीकरण, मार्गनिर्देशन र प्रावधानले उनलाई यस रोगबाट पार हुन मदत गर्छ? अनि परिणामस्वरूप, उनले के बुझ्छिन्‌ र के पाउँछिन्‌?