उनी एक इसाई हुन्छिन् र एउटा निर्वाचनमा उनलाई समूह अगुवाको रूपमा निर्वाचित गरिन्छ। समूह अगुवाको रूपमा, उनी कामको लागि जिम्मेवार हुनुपर्छ, त्यसकारण उनलाई यदि उनले सत्यताको अभ्यास गरिनन् र मण्डलीको काममा ढिलाइ गरिन् भने, उनलाई बर्खास्त गरिनेछ वा हटाइनेछ भन्‍ने चिन्ता लाग्छ। उनी यति चिन्तित हुन्छिन् कि उनी यो कर्तव्यबाट उम्‍कन समेत चाहन्छिन्। प्रार्थना गरेर अनि परमेश्‍वरका वचनहरू पढेर, उनले बर्खास्त हुने र हटाइने सम्‍बन्धी उनको डर परमेश्‍वर सम्‍बन्धी उनको गलत बुझाइबाट आएको हो, र उनले छली शैतानी स्वभाव खुलासा गर्छिन् भन्‍ने महसुस गर्छिन्। अनि उनले के पनि बुझ्छिन् भने कुनै व्यक्तिले मुक्ति पाउँछ कि पाउँदैन भन्‍ने कुरा उसले सत्यताको खोजी गर्छ कि गर्दैन भन्‍ने कुराको आधारमा पूर्वनिर्धारित गरिएको हुन्छ र उसले के कर्तव्य पूरा गर्छ त्यससँग यसको कुनै सम्‍बन्ध छैन। पछि, उनले खोजी सम्‍बन्धी आफ्‍ना गलत दृष्टिकोणहरूलाई सुधार गर्छिन् र इमानदारीता अभ्यास गर्न थाल्छिन्, यसरी उनले परमेश्‍वरलाई आफ्‍नो हृदय दिन्छिन् र आफ्‍नो जिम्‍मेवारीलाई साहसको साथ सामना गर्छिन्। उनले सत्यताको खोजी गर्ने र आफ्‍नो कर्तव्य राम्ररी पूरा गर्ने कार्यमा ध्यान केन्द्रित गर्छिन्। त्यसो गर्ने क्रममा, उनलाई स्वतन्त्र र स्थिर भएको महसुस हुन्छ।